
ریچارد اودون در بهار سال ۱۹۲۳ در نیویورک در یک خانواده یهودی روسی به دنیا آمد.
او ورود خود به دنیای عکاسی مد را مرهون الکسی برودوویچ سرپرست هنری درخشان مجله یهارپرزبازار بوده است که استعداد زاینده ی او را در زمانی که تحت سرپرستی وی در موسسه ی جدید پژوهشهای اجتماعی کار میکرد، تشخیص داد. عکسهای آودون از ۱۹۴۵ به بعد در صفحات مجله یهارپرزبازاربه چاپ رسید و او کار خود را طی بیست سال به صورت قرار دادی با این نشریه ادامه داد. در ۱۹۶۶ کارفرمای خود را عوض کرد و قراردادی با مجله ی ووگ بست.
ابتدای کار آودون مصادف با دوران تجدید حیات شهر پاریس بود که پس از سالهای جنگ ، مجددا مبدل به مرکز بزرگ مد و فرهنگ شده بود. عکسهای او از مجموعههای بزرگ مد پاریس که آنها را در خارج از عکاسخانه میگرفت، از زمره ی درخشان ترین آثار است که در ابتدای کارخود در دنیای مد به خلق آنها پرداخت. سرمشق آودون در این عرصه ، مارتین مونکاچی نام داشت. او نخستین عکاسی بود که توانست به این گونه ی عکاسی که تا آن زمان ایستا و قراردادی بود، زندگی و حرکت ببخشد. آودون نیز به شیوه ی مونکاچی، مانکنهای خود را به جنب و جوش وا میداشت و از آنها در حالی که میخندیدند ، حرکت میکردند، از روی یک گودال آب میپریدند، از تاکسی خارج میشدند یا در کلوپهای شبانه بودند، عکس میگرفت . مانکنهای جذاب و بسیار وجیه او، در نقطه ی مقابل مانکنهای دوران پیش از جنگ که داری چهرههایی سرد و بی روح بودند، قرار داشتند.
براى شناخت بهتر این هنرمند باید گفت اودون بیشتر عمر خود را در استودیوى سفید خود سپرى کرد، جایى که مى توانست نور و… را کنترل کند و از مدلها و پرترههایش به بهترین شکل عکس بگیرد.
این عکاس مشهور آمریکایی در پاییز سال ۲۰۰۴ در اثر عارضهی مغزی در سن ۸۱ سالگی در سنآنتونیوی ایالت تگزاس درگذشت.
این عکس که یکی از مشهورترین آثار ریچارد اودون است در آگوست ۱۹۵۵ برای تبلیغات یکی از انواع لباسهای شرکت فرانسوی «کریستین دیور» در پاریس و از مدل مشهوری به نام دُویما گرفته شده است. اودون در این دوره از آثارش مدلها را در بین سیرک عکاسى کرد، یکى از مهمترین این تصاویر «دویما به همراه فیل» است.
اودون یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان عکاس در طول تاریخ عکاسی لقب گرفته و در منابع زیادی از او بعنوان یکی از ۵۰ عکاس تاثیرگذار این رشته نام برده شده است.
عکاسی مشاهیر، مد، اجتماعی و خبری از جمله زمینههایی هستند که اودون در آن به فعالیت پرداخت ولی وی شهرت ماندگارش را بیشتر مدیون نگاهی متفاوت و خلاق در زمینهی عکاسی مد و پرتره است. اودون در نیمهی قرن بیستم چنان انقلابى در عکاسى از مدلها به راه انداخت که خیلی از عکاسان و منتقدین هنری، «عکاسی مد در استودیو» را به قبل و بعد از «ریچارد اودون» تقسیمبندی میکنند.
سبک و شیوهی عکاسى اودون و پرترههاى او در خلال سالهاى فعالیتش بارها دگرگون شد. عکسهای او در مجلات و رسانههای معتبری چون «نیوزویک»، «لایف»، «نیویورکر»، «هارپرز ویکلی» و «ووگ» به چاپ رسید و پروژههایی را برای شرکتهای «رولون» و «کریستین دیور» اجرا کرد که بعدها به بخشی از آثار ماندگار و تاثیرگذار «عکاسی مد» تبدیل شدند.
او در عکاسی مد بسیار موفق عمل میکرد اگرچه بیشتر پرترههای او از موقعیت کاری او ناشی نمیشد بلکه اکثر آثار هنری بر جامانده از او در اثر کارهای شخصی او بوده است و هر کدام از آنها در قالب هنر بحساب میایند زیرا پیچیدگیها و تضادهای انسانی را به نمایش میگذارند و جزء شاخص ترین بخش هنری او بشمار میاید.
پس زمینه یکپارچه بدون هیچ حائل یا جزئیات خارجی بین فاصله دوربین تا سوژه از مشخصات عکسهای او بود و زمانی که هر چیز خارجی در بین قرار میگرفت حتم بدانید که اودون به وسیله آن میخواست شخصیت سوژه را بشکافد.
واقعا بی نظیره . . . میتونم بگم یکی از بزرگترین عکاسان مد قرن بیستم هستند
Comments are closed.