«امیدوارم بیننده ی نمایشگاه‌های من، پس از خروج، همان آدم قبلی نباشد.فکر می‌کنم آدم‌های معمولی می‌توانند کمک زیادی بکنند، نه از طریق کمک‌های مادی بلکه از طریق مشارکت، از طریق جزیی از بحث بودن، از طریق احساس مسوولیت حقیقی در برابر آن چه در جهان می‌گذرد.» سباستیائو سالگادو
سباستیائو سالگادو متولد هشتم فوریه ۱۹۴۴ برزیل است. او پس از آنکه دوران کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشت توانست از دانشگاه سائوپائولوی برزیل دکترای اقتصاد خود را دریافت کند.
او کار خویش را به عنوان یک اقتصاد دان در سازمان بین المللی قهوه آغاز کرد. پس از اندک زمانی از سوی بانک جهانی مامور تحقیق در رابطه با قهوه در آفریقا گردید. همین بهانه ای بود که سرنوشت سباستیائو سالگادو با عکاسی گره بخورد. او در سال ۱۹۷۳ اقتصاد را رها کرده و به عکاسی روی آورد. برای دستیابی به هدفش کافی بود که مستنداتی را که با چشمانش از وضعیت اسفبار مردم آفریقا می‌دید با دوربین اش ثبت نماید.
با آغاز عکاسی به انجمن عکاسی سیگما و بعد به عکاسان بین المللی مگنوم پیوست. او در سال ۱۹۹۴ به همراه همسرش Lélia Wanick Salgado انجمن عکاسی آمازوناس را در پاریس راه اندازی نمود. او تا کنون توانسته است عکسهای بیشمار مستندی را از وضعیت زنان و کودکان در آفریقا دریافت کند. سالگادو را می‌توان بزرگترین عکاس در زمینه عکس کودکان دانست.
با آغاز عکاسی به انجمن عکاسی سیگما و بعد به جمع عکاسان بین‌المللی مگنوم پیوست.
او در سال ۱۹۹۴ به همراه همسرش انجمن عکاسی آمازوناس را در پاریس راه اندازی نمود. سالگادو تاکنون توانسته است عکسهای مستند بی‌شماری را از وضعیت زنان و کودکان در آفریقا دریافت کند.
سالگادو را می‌توان بزرگترین عکاس در زمینه عکس کودکان دانست. وی از طرف بنیاد یونیسف موفق به دریافت جوائز متعددی گردیده است که او را به یکی از بزرگترین حامیان کودکان در جهان مشهور ساخته است. در اکتبر سال ۲۰۰۷ او در پروژه قهوه توانست عکس‌هایی را که مربوط به صنعت قهوه بوده و از کشورهای برزیل، اتیوپی، گواتمالا و هند گرفته بود در سفارت برزیل در لندن در معرض دید علاقه مندان قرار دهد.
در آثار او می‌توانید عناصر طبیعت و حیات وحش را در تعامل با انسان و زندگی اش بیابید.
او در عکس‌هایش مظلومیت انسان را به نمایش می‌گذارد. او عکاس اشکهاست. اشک کودکان…..
[gallery1]
سباستیائو سالگادو که در حال حاضر ۶۶ سال دارد ، یکی از چهره‌های آمریکای لاتین است که در دوران معاصر ما جلوه دیگری از فرهنگ و هنر کشورهای این منطقه از جهان را به نمایش گذاشته است. سالگادو مثل تمامی‌ساکنان آمریکای لاتین بحران‌های سیاسی، تبعیض و فقر را از نزدیک دیده و با هنر خود به یکی از راویان این صحنه‌ها تبدیل شده است. مجموعه عکس‌هایی که سالگادو از کارگران معادن طلای برزیل گرفت، شهرتی جهانی دارند. به غیر از آن، او در بیش از سه دهه فعالیت به عنوان عکاس، از کارگران، مهاجران و آوارگان جنگ‌های مختلف جهان تصاویری به‌یاد‌ماندنی ثبت کرد.
نکته ویژه‌ای در تصاویر ثبت شده از سوی او وجود داشت که موجب تمایز از دیگر آثار اینچنینی می‌شد. سالگادو در آثار خود هم مقاومت انسان‌ها در برابر جنگ، فقر و دیگر بی‌عدالتی‌ها را نشان می‌داد و هم به طور همزمان وقار انسانی را که در سوژه‌های خود می‌دید به نمایش می‌گذاشت. این عکاس در طول زندگی خود روی پروژه‌های بزرگی همچون زندگی کارگران، کشاورزان بی زمین، کودکان و مهاجران در کشورهای مختلف به کار پرداخته است. او دوربین خود را به صحنه‌هایی می‌برد که کمتر عکاسی، جرأت رفتن به آن مکان‌ها را دارد. زندگی مهاجران، اصلی‌ترین پروژه او محسوب می‌شود که همیشه مشغول ثبت تصاویر آن است. (webs)
من از طرفداران این عکاس هستم و همیشه کارهای ایشان را دنبال می‌کردم از شما هم برای نگاشتن بیو گرافی ایشان و انتخاب ان متشکرم
[…] پایین یکی از عکسهای هنرمندانه ی سباستیائو سالگادو عکاس برزیلی است . از سالگادو عکسهای بسیاری به جا مانده […]
Comments are closed.